Rozdział 4 "Zwariowałaś?! To twoja robota?!"

- Tak, Amber, wiesz że dla takiej przyjaciółki zrobię wszystko. - Ruby uśmiechnęła się, po czym obie poszłyśmy na lekcję. Usiadłam obok Marcela.. ahh, Marcel Bieber. Zawsze mi się podobał, nie, nie był jedynym chłopakiem którego chciałam, ale chciałam go zdobyć dla siebie od dłuższego czasu.

- Cześć Marcel, jak ci mija dzień kochanie? - po zadaniu pytania spojrzałam mu w oczy i wtuliłam się w niego. Chyba odpowiadało mu, kiedy powiedziałam do niego kochanie, bo zaraz po tym...

 

< oczami Marcela >

Pocałowałem ją w policzek na przywitanie, po czym zaczęliśmy do siebie gadać. Po pewnym czasie zauważyłem April. Dopiero w tej chwili przypomniało mi się, że jesteśmy w tej samej klasie na kilku lekcjach. Jak ją zobaczyłem, to szybko odwróciła wzrok w inną stronę. No prawda, chyba ostatnio przesadziłem.. Dylana nie było w szkole, na całe szczęście. Przesiadłem się szybko do April, a wtedy Amber nieźle się wkurzyła...

- Zostawiasz mnie, żeby usiąść z tą brzydką szarą myszką?! - powiedziała Amber, a wtedy wszyscy skierowali wzrok na nas. To nie było zbyt miłe z jej strony.. 

- To już nie można usiąść gdzie indziej?.. - mruknąłem i wróciłem, aby usiąść z Amber. Cała lekcja szybko nam minęła i przyznam, że jeszcze nigdy tak dobrze nie gadało mi się z Amber. Kiedy blondynka zauważyła, że spojrzałem na April - odwróciła moją głowę do siebie i szybko mnie pocałowała. Nie miałem zamiaru zatrzymywać tej chwili.. Złapałem ją za rękę, ale potem przeszkodził nam dzwonek na przerwę. Wybiegła z tej sali, jakby siedziała tam kilka dni.. Ale dobra, mniejsza. Po wyjściu z sali zacząłem szukać brązowookiej. Siedziała na ławce, obok boiska i grzebała coś w telefonie. Gdy mnie zobaczyła, wstała z ławki i zaczęła szybko iść przed siebie.

- Ej, no zaczekaj! - złapałem ją za rękaw i przyciągnąłem do siebie. 

- Przepraszam, za to co ostatnio powiedziałem, ale jesteś naiwna. - westchnąłem.

- Ja jestem naiwna?! Po co tu przyszedłeś? Amber kazała ci mnie upokorzyć? Tak wgl gratuluję związku i daruj sobie, jesteś taki sam jak wszyscy! Nie mam zamiaru plątać się w jakieś wasze plany. Mam dość tego, że przez nią wszyscy mnie nienawidzą! - wyrwała mi się i zniknęła w tłumie. Nie mogłem jej już znaleźć, a na następnych lekcjach już jej nie było, bo akurat na tych lekcjach nie była w mojej klasie. Na przerwach chodziłem wszędzie z Amber i kumplami. W końcu się odważyłem i spytałem, czy nie chciałaby ze mną być. Wszyscy już i tak mówili że chodzimy ze sobą więc czemu nie? Czas mijał szybko, aż wtedy skończyliśmy lekcje.

- Marcel, patrz. Podoba ci się, nie? - Amber uśmiechnęła się szyderczo, gdy w drodze do wyjścia od szkoły wszystkie szafki były obklejone plakatami ze zdjęciem April. Było to jakieś przerobione zdjęcie w photoshopie pokazujące, że to niby ona jest nago. Pod zdjęciem były napisane różne wredne rzeczy. Wziąłem plakat w ręce i podarłem go.

- Zwariowałaś?! To twoja robota?! - przyznam, wkurzyłem się.

- N-nie, no co ty, to nie ja. - Amber zaczęła się tłumaczyć, ale nie słuchałem jej, bo widziałem jak April otwiera swoją szafkę pełną od tych plakatów. Przeczytała je, wyrzuciła i zaczęła płakać. Potem wybiegla ze szkoły. Zabrałem wszystkim te plakaty i podarłem wszystkie, które napotkałem po drodze i wrzuciłem je do śmietnika. Nie mogłem za nią pobiec, bo zatrzymał mnie trener od koszykówki. Musiałem zostać po szkole na treningu. Byłem też kapitanem drużyny, więc to było ważne, bo miałem zmotywować drużynę przed kolejnym meczem z inną szkołą. Miał być już za kilka dni, a nam ciągle czegoś brakowało..

__________________________________________

Cześć :* Wiem, że nie było dawno rozdziału i ten jest krótki, ale jakoś nie miałam czasu i motywacji do pisania XD

Następny rozdział - 1O komentarzy ( :